روانشناسي

 
 
روانشناسي كودكان:كودكان و مشكلات صبحگاهي
|

اگر روز آغاز خوبي داشته باشد، امكان بيشتري وجود دارد كه هم والدين و هم بچه‌ها روز خوبي در پيش داشته باشند. با اين حال، ما اغلب چنان گرفتار عادت‌ها و وظايفمان در زمينه بيدار كردن به موقع، مراقبت از بهداشت كودك، فراهم آوردن غذا، رسانيدن كودك و رتق و فتق امور هستيم كه اين درگيري‌هاي اجتناب‌ناپذير صبحگاهي مي‌توانند تمام روز را خراب كنند.

در اين مقاله كوشش خواهيم كرد تعدادي از مشكلات والدين و كودكان كه معمولا موجب گرفتاري‌هاي صبحگاهي مي‌شود و همچنين راه‌هايي كه مي‌توان از آنها اجتناب كرد يا تغييرشان داد را مورد بحث قرار دهيم. هنگامي كه راه‌هاي پيشنهادي را امتحان كرديد، مشاهده خواهيد كرد كه اين راه‌حل‌ها چه تغيير عميقي در شروع برنامه‌هاي روزانه خانواده شما و همچنين ديدگاه مثبت‌تر اعضاء خانواده نسبت به يكديگر و نسبت به روز در پيش‌رو، ايجاد خواهد كرد.

نظر مشاور كودك در مورد كودك سحرخيز
كودكاني كه صبح‌ها خيلي زود از خواب برمي‌خيزند: زماني كه كودك شما صبح‌ها چنان زود از خواب برمي‌خيزد كه باعث دردسر شما مي‌شود، چه كاري مي‌توانيد انجام دهيد؟ اگر كودك شما با زود برخاستن، خواب شما را برهم مي‌زند و يا با پرسه زدن خودسرانه در اطراف خانه موجب نگراني شما مي‌شود، مي‌توانيد به او ياد دهيد كه در چنين مواقعي دوباره به خواب برود و يا به آرامي در رختخواب خود بازي كند. ولي در درجه اول بايد بررسي كنيد كه آيا ميزان خواب او كافي است يا نه.

واقعيت اين است كه بعضي از كودكان به خواب بسيار كم‌تري نسبت به كودكان ديگر نياز دارند. ميزان خواب كافي در مورد يك كودك مي‌تواند دوازده ساعت و در مورد كودك ديگر هشت ساعت باشد. گاهي كم‌خوابي مي‌تواند نشانگر فعال بودن بيش از حد باشد ولي معمولا صرفا نمايانگر تفاوت بين افراد است. اگر ميزان خواب كودك شما آن قدر نيست كه روز را به خوبي بگذراند، وظيفه شما اين است كه به او ياد بدهيد هنگامي كه از خواب برمي‌خيزد،

چطور مجددا به خواب برود و يا اين كه چطور بيشتر بخوابد. ولي اگر با اين مقدار خواب، كاملا راحت و شاداب است وظيفه شما اين است كه به او ياد دهيد تا رسيدن موقع مناسب براي بيدار شدن سايرين، در يك مكان امن و يا رختخواب به آرامي و بدون سروصدا بازي كند.روانشاسي كودك

تعيين وضعيت خواب كودك
با پرسش‌هاي زير مي‌توانيد وضعيت كلي خواب كودك را تعيين كنيد:

۱- آيا كودك هميشه نسبت به همسالانش كمتر مي‌خوابد؟

۲- هر شب چند ساعت مي‌خوابد؟

يك هفته ميزان خواب شبانه كودك را يادداشت كنيد و سپس ميانگين آن را محاسبه نماييد. متوسط خواب شبانه كودك چقدر است؟

۳- آيا ميزان خواب كودك هر شب تقريبا يكسان است و يا اين كه تفاوت زيادي بين مقدار خواب او در شب‌هاي مختلف وجود دارد؟

۴- آيا معمولا كودك صبح‌ها شاداب است؟ آيا تا هنگام خواب بعدازظهر يا خواب شب «دوام» مي‌آورد و يا اين كه مجددا به خواب مي‌رود؟

اگر ميزان خواب شبانه كودك تقريبا هر شب به يك اندازه است و معمولا صبح‌ها شاداب است، احتمالا خوابش كافي است و تنها بايد آموزش ببيند كه وقتي شب‌ها به خواب نمي‌رود يا اين كه صبح‌ها زود از خواب بيدار مي‌شود، به آرامي در رختخواب بازي كند. اگر كودك به خواب بيشتري نياز دارد، مي‌توانيد روش‌هاي زير را به كار گيريد تا با تغيير عادت‌هاي خوابيدن، كودك بتواند بيشتر بخوابد:

آموزش زمانبندي خواب به كودك
چطور به كودكان آموزش دهيم كه بيشتر بخوابند. بعضي از كودكان به راحتي به خواب مي‌روند، ولي عادت دارند قبل از ساعت مقرر از خواب برخيزند. راه حل‌هاي زير مي‌توانند به چنين كودكاني بياموزند چطور تا رسيدن ساعت مناسب براي بيدار شدن، مجددا به خواب روند.

قاطع باشيد. هنگامي كه كودك زود از خواب برمي‌خيزد، با قاطعيت از او بخواهيد كه دوباره بخوابد و يا اين كه تا هنگامي كه به سراغش نرفته‌ايد در رختخواب بماند. در مورد بعضي از كودكان همين كافي است؛ البته به شرط آن كه كودك حس كند شما واقعا اين حرف را جدي مي‌زنيد.

انتظار معجزه نداشته باشيد. بيشترين چيزي كه مي‌توانيد انتظار داشته باشيد، افزايش تدريجي زمان خوابيدن است. اگر كودك نوپاي شما ساعت ۶ صبح از خواب برمي‌خيزد، از او انتظار نداشته باشيد كه روز بعد ساعت ۸ صبح از خواب برخيزد. اگر فرداي آن روز ساعت شش و پانزده دقيقه و روز بعد ساعت شش و سي دقيقه از خواب برخيزد، پيشرفت زيادي كرده است. سعي كنيد در اين مورد به تدريج به حالت ايده‌آل برسيد.

به كودك اطمينان خاطر بدهيد. بعضي از كودكان نگران اين هستند كه مبادا بيش از حد بخوابند. آنها را مطمئن كنيد كه در صورت لزوم آنها را از خواب بيدار خواهيد كرد. و يا اين كه بالاي سر آنها ساعت زنگ‌دار بگذاريد.

قانون «پنج دقيقه صبر كن» را اجرا كنيد. احتمالا شما نياز داريد كه به جاي كودك، خودتان را تقويت كنيد. هنگامي كه صداي گريه و يا حركت كردن كودك را شنيديد، سريعا سراغ او نرويد. ابتدا پنج دقيقه صبر كنيد و سپس به اتاق او برويد؛ مگر مواقعي كه فكر مبي‌كنيد كودك واقعا مشكلي دارد. بعد از چند روز مي‌بينيد كه كودك بلافاصله يا كمي بعد دوباره به خواب مي‌رود. اگر هنوز زود از خواب برمي‌خيزد، دوباره اين قانون را به كار ببريد.

به كودك پاداش دهيد. در مورد كودكي كه حرف‌ها را به خوبي مي‌فهمد، مي‌توانيد از پاداش دادن استفاده كنيد. اين روش معمولا در مورد كودكان بالاي سه سال به خوبي موثر واقع مي‌شود. براي كودك اهداف جزئي انتخاب كنيد تا به تدريج به آنها برسد.

اگر به عنوان پاداش به كودك يك اسباب‌بازي مي‌دهيد، اطمينان حاصل كنيد كه اگر بدون حضور شما با آن بازي كند، خطري او را تهديد نمي‌كند. كودكان را با اسباب بازي‌هايي كه به راحتي از يكديگر جدا مي‌شوند و به صورت اجزاء كوچك قابل بلع درمي‌آيند، تنها نگذاريد. همچنين در مورد اسباب بازي‌هايي كه سيم دارند احتياط كنيد. ممكن است بخواهيد كه جدول جايزره را با مورد بعدي (تمرين مثبت) همراه كنيد.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي ايران-روانشناسي كودكان:كودكان و مشكلات صبحگاهي



:: ات مرتبط:

:: برچسب‌ها:
نویسنده : ravanshenas4455
تاریخ : 1402/5/4 
زمان : ۰۹
مشاوره كودك و نوجوان:افكار كودكان
|

۴ تا ۵ سالگي: من مي‌توانم هر آنچه تو مي‌تواني باشي باشم

افكار كودكان در سنين ميان چهار تا پنج سالگي متشكل­تر، متمركزتر و معمولي­تر مي‌شود. آن‌ها ياد مي‌گيرند يك ايده، مسئله و يا وظيفه را تا مرحله به دست آوردن نتيجه دنبال كنند و حتي از يك روز تا روز ديگر روي آن فكر و عمل كنند تا با موفقيت به پايان برسانند. كودكان پنج ساله نگران نظم و كمال هستند. آن‌ها مي‌توانند درباره يك نظريه فكر كرده و آن را اجرا نمايند در حالي كه در آغاز اين سال ممكن است به سرعت از يك ايده به ايده ديگر بروند. افكار آن‌ها به تدريج عميق‌تر شده و حافظه آن‌ها در مورد حوادث، موقعيت‌ها و استراتژي‌ها در حل مسائل و غيره بهبود مي‌يابد. از چهار تا پنج سالگي رشد آن‌ها در زمينه استقلال افزايش مي‌يابد. كارهايي كه آن‌ها در چهار سالگي براي حفظ و مراقبت از خود انجام مي‌دادند در پنج سالگي با سادگي بيشتر و نظارت كمتر انجام مي‌دهند. در پنج سالگي بسياري از كودكان در منزل به كارها كمك مي‌كنند مثل شستن و خشك كردن ظروف، چيدن ميز و نظاير آن. از چهار تا پنج سالگي بايد قوانين اجتماعي جزو سرشت كودكان شود و رفتارشان بر قضاوت شخصي خودشان متكي باشد. آن‌ها از خودشان در ارتباط با ديگران آگاهي بيشتري به دست مي‌آورند و وظيفه يادگيري را دنبال خواهند كرد زيرا اين وظيفه بيشتر آن‌ها را به صورت يك فرد مورد احترام درخواهد آورد كه داراي صفاتي شبيه به ديگران و باارزش از نظر آنان خواهند شد. آن‌ها به شركت در نمايشنامه درام اجتماعي به عنوان راهي براي معرفي تصويري از خود از طريق كشف يك سري نقش‌هاي مختلف ادامه مي‌دهند.

مهارت‌هاي حركتي كودكان چهار تا پنج ساله به‌اندازه كافي پيشرفت كرده است كه در بازي آن‌ها كارهاي برجسته متنوع و حركات ساده ژيمناستيك ديده مي‌شود. در پنج سالگي آن‌ها مي‌توانند لي‌لي كنند، بپرند، طناب بازي كنند، بدوند، از جايي بالا روند، دور خود بچرخند و غيره. اين بازي‌ها راهي است براي تمرين مهارت‌هاي حركتي و نيز يادگيري همكاري با ديگران، ايجاد تناسب ميان اعمال و دستورالعمل‌هاي شفاهي و آگاهي و پيروي از يك سري قوانين ساده.مشاوركودك و نوجوان

مهارت‌هاي حركتي ظريف بهتر شده و تحت كنترل در مي‌آيد. ممكن است بعضي از كودكان به يادگيري نوشتن علاقه‌مند باشند. اكثر نقاشي‌هاي كودكان كنترل شده و منطبق بر تصوير و طرح ذهني است. طرز گرفتن مداد بهتر شده و از قيچي براي بريدن چيزها به خوبي استفاده مي‌كنند. در اين دوره زبان به طور روزافزوني جاي عمل را مي‌گيرد. كودكان مي‌توانند فقط با گفتن زباني «وانمود كنند» كاري را انجام داده‌اند مثلا «بيا وانمود كنيم من مادر هستم و تو بچه و من مي‌خواهم تو را تنبيه كنم.» كودكان ياد مي‌گيرند براي مشكلات راه‌حل‌هاي شفاهي بيابند درحالي‌كه در گذشته به وسيله بدن و عواطف شديد عكس‌العمل نشان مي‌دادند. از چهار تا پنج سالگي كودكان همچنان تعداد كلمات خود را افزايش داده، طول جملات شان را زياد مي‌كنند.

پيچيدگي ساختمان جملات خود را بالا مي‌برند و بيش از پيش از زبان به عنوان راهي براي آموختن درباره چيزها در دنياي خود استفاده مي‌كنند. سوالات آن‌ها بيشتر براي كسب اطلاعات بوده و علاقه آن‌ها به كتاب و داستان بيشتر بر مبناي واقعيات مي‌باشد. بالاخره زبان فقط جزئي از نمايشنامه آن‌ها نيست بلكه به عنوان مبناي نمايشنامه مي‌باشد. بازي با قيافه‌سازي و كلمات مسخره براي كودكان در اين سن تفريحي مي‌باشد.

كودكان چهار ساله هم اكنون درك مي‌كنند كه چيزها در دنياي آن‌ها داراي نظم است و وقتي از يكديگر جدا مي‌شوند مي‌توان آن‌ها را دوباره به همان نظم اول برگرداند و اينكه بسياري از چيزها را مي‌توان به روش منظم با يكديگر مقايسه و به هم مرتبط نمود. بين چهار تا پنج سالگي مي‌توانند راه‌هاي پيچيده‌تري براي نظم دادن به چيزهاي بيشتري در دنياي خود و بر حسب صفات فيزيكي آن‌ها، وضعيت آن‌ها در زمان و فضا و يا اينكه افراد ديگر چگونه آن‌ها را تعريف و تفسير مي‌كنند كشف نمايند.

چگونه مي‌توانيد حركت كنيد؟

شركت‌كنندگان: كودكان چهار تا شش ساله و يك بزرگسال. بعضي از كودكان كوچك‌تر نيز مي‌توانند از نوع ساده‌تر اين فعاليت لذت ببرند.

توضيح: در هر مهارتي كه كودك ياد مي‌گيرد زماني مي‌رسد كه آن مهارت به اندازه كافي رشد كرده و كودك از گسترش و توسعه آن، از در هم آميختن آن با ساير مهارت‌ها و از افزودن انواع جديد مهارت به آن لذت مي‌برد. در اين سن اكثر كودكان مي‌توانند به آساني راه بروند و بدوند، تعادل خود را از پشت تا پنجه پا در يك زمان و بر روي يك پا حفظ كنند، بپرند، لي لي كنند، روي پنجه پا راه بروند و در شش سالگي مي‌توانند طناب بازي كنند.

آن‌ها آماده هستند اين مهارت‌ها را در گسترش راه‌هاي متنوع‌تر، كنترل شده­تر و اصلاح شده­تر حركتي به كار اندازند. فعاليت‌هاي زير به كودكانتان كمك مي‌كند حركات هماهنگ‌تر، باوقارتر و موثرتري انجام دهند.

۱- حركت در فضا

الف- محوطه‌اي را به حركت خود و كودكتان اختصاص دهيد كه شامل انواع مختلف فضاها باشد مانند: فضاهاي احاطه شده، مثل تونلي كه از كارتنهاي بزرگ كه در و ته آن را كنده باشيد درست شده است. فضاهاي باريك مثل صندلي و يك كاناپه كه نزديك ديوار قرار داده شده به طوري كه به زور از آن عبور نماييد. فضاهاي باز و فضاهايي كه به وسيله موانع مشخص مي‌شود كه بايد آن‌ها را دور بزنيد مثل صندلي‌هايي كه به صورت يك دايره قرار گرفته باشند.

منبع:مركز مشاوره-مشاوره كودك و نوجوان:افكار كودكان



:: ات مرتبط:

:: برچسب‌ها:
نویسنده : ravanshenas4455
تاریخ : 1402/3/31 
زمان : ۰۹
[ ]